ize çok mu gördün mutlu olmamızı
Öldürmesen olmaz mıydı o arkadaşı
Yatmakla biter mi cinayet cezası
Öldürmek kastiyle vurmadım Yılmazı
Ben nasıl yatarım onca seneleri
Zaten çocukluğum buralarda geçti
Yeni de evlendim ne yaparım şimdi
Sana sığınıyoruz Tanrım,koru bizi
Hani bekarken yatıp çıkıyordum
Sandım ki artık çilemi doldurdum
Buna sebep bir de yuva kurdum
Şimdiyse elin kızını da kavurdum
Allah’ım sen büyüksün ver sabrını
Karım bir de hamile,şişiyor karnı
Biz ne yapacağız böyle Ulu Tanrı
Öldürmesen olmaz mıydı Kürt Yılmaz’ı
Her şeyin senden olduğunu öğrettiler
Hayır da şer de hep Allah’tan dediler
Bu yüzden yuva kurmamı istediler
Beni,sana güvenerek razı ettiler
Şimdiyse şu başıma geleni
Haliyle görüyorsun değil mi
Gönder bize sabır meleğini
Mahcup etme,bizi ve kendini
Sen ki Ulu Tanrımızsın bizim
Vardır seninde bir bildiğin
Sebepsiz yere bela vermezsin
Yılmaz'da hak etmişti bilirsin
Arkadaşlar barıştırmak istedi
Yılmaz ise hiç kimseyi dinlemedi
Çünkü beni gözüne kestirmişti
Öleceğini hiç aklına getirmedi
Hep güvendi arkasına,oymağına
Kardeşleri var,akrabası çokça
Ben dişe göreyim,tek başına
Senin varlığını getirmedi aklına
Allah’ım ile böyle konuşarak
Yatıyorum içim kan ağlayarak
Dıştan gülerim,çevreme bakarak