parallax background

DOSTLUK VE PARA

TEMİZ ELLER ÜZERİNE
21 Ocak 2020
ATATÜRK VE EĞİTİM
21 Ocak 2020

DOSTLUK VE PARA

 

DOSTLUK VE PARA

K
 
almadı dostluk yok oldu hatır
Her nereye gitsem konu paradır
Bunları gördükçe ruhum daralır
Bu dert iflahsız beni batırır
Bilirim maddiyat hayat kanıdır
Aşırıya kapılan ruh hastasıdır
Tıp buna çare bulamamıştır
İhtiyaç fazlası deliye yaraşır
Dünyanın malı dünyada kalır
Toplumda aranan,sevgi hatır
Kazancınla yetin helalındır
Harama kaçarsan,seni batırır
 
28.08.1998 Nurettin ESER
 
 
Paramız kıttı,yüreklerimiz zengin
Birbirimize bağlıyız,etmişiz yemin
Ruhlarımız anlaşır,ince ve derin
Delikanlılık yolunda İstanbul bizim
 
Zalim kabadayılar bir bir yok oldular
Gerçek delikanlı karşısında duramadılar
İstanbul’u titretmişler uzun zamanlar
Kaba kuvvetle sindirmişler nice yıllar
 
Gördüler karşılarında biz delikanlıları
Şaşırdılar ne edip ne yapacaklarını
Anladılar polisten de fayda olmadığını
Kimi araziye uydu,kimi Avrupaya kaçtı
 
Arkadaşımıza da başlık yakışıyordu
Ağzına alkolün zerresini koymuyordu
Hele garipleri kollaması yok mu
Onun bu huyları bizi mest ediyordu
 
Yavaş yavaş,sağlam adım ilerliyoruz
İnsanlığın inceliklerini biliyoruz
Bir de bunu toplumda tatbik ediyoruz
Halk ve polis tarafından seviliyoruz
 
Sene 1976  anarşi her yöreyi sarmış
Gençlerin kimi sağcı kimi solcu olmuş
Tuzaklar kurulmuş,beyinler yıkanmış
Birbirine saldırıyor,sanki kudurmuş
 
Biz hemen toplanıp karar aldık
Siyasi konulara bulaşmayacaktık
Bulaşan kimseye vermedik salık
Bizler aslında sosyal demokrattık
 
Arkadaşımızı beş yılda kral yaptık
Kolay değildir bu yollarda krallık
O da hakkını veriyor,inkar yanlış
Başladı para akmaya,çoğaldı arpalık
 
Paranın çokluğundan sallandı krallık
Pis para,adi para derken geldi ağalık
İlk değişikliklere evlerden başlandı
Bu da yarattı bizler de acaip şaşkınlık
 
Daha sonra başladı arkadaş kıyımı
Yetmedi arkadaşa delikanlı krallığı
Yavaş yavaş ekarte etti dostlarını
Daha olmadı ilan etti kabadayılığını
 
Para gücünü buldu,kabadayılığa soyundu
Arkadaşlarına hor baktı,yanından kovdu
Etrafına yağcılarla,dalkavuk doldu
Utanmayı kaldırmak için eroin içiyordu
 
Bu durumları yakinen hep seyrettim
Maddi olarak kendine bağlı değildim
Bu yüzden dostluğu devam ettirdim
Şaşkındım yok oldu gençlik idealim
 
Bir insan bu derece değişebilir miydi
O mertlik duyguları hani nereye gitti
Hayretle izledim aklım ermedi
Amaç para ve şöhretse zaten kendinindi
 
Nalıncı keseri gibi hep yonttu kendine
Ondan bir şey talep etmek kimin haddine
Nasıl uğrayabildi bu derece değişime
Anlayabilmek için gidiyorum hep peşine
 
Sonunda onun zavallı olduğunu anladım
Dünya malına değer verdiğini saptadım
Her hareketinin sahteliğini yakaladım
Ne yalan söyleyim ki ben de geç anladım
 
Arkadaş beni yeterince tanımıyordu
Kendini herkesten akıllı sanıyordu
Yakınlarını,çevresini kandırıyordu
Bilmiyor ki aldanan kendi oluyordu
 
Nereden bilsin ki ben amatör yazarım
Yaşar görürüm sonra notumu tutarım
İçimde dert taşımam,kağıda yazarım
Bir gün gelir onları tarih yaparım
 
Bizden sonrada yaşayacak nesiller
Benzeri yaşam devam edecek seneler
Gençlere bir şey verebilirsem eğer
Bana huzur verir kabrimde ki yer
 
Dünya malı dünyada kalır derler
Biraz düşününce doğru söz ederler
Madde hırsı nereye kadar gider
Sonuçta böceğe yem olur bedenler
 
İnsan sevgisine hep değer verdim
Bazılarını ayarından fazla sevdim
Bunun acılarını inleyerek çektim
Yinede insanları sevmeden edemedim
 
       18-5-1993.    Nurettin ESER