TEMİZ ELLER ÜZERİNE
21 Ocak 2020ATATÜRK VE EĞİTİM
21 Ocak 2020
DOSTLUK VE PARA
K
almadı dostluk yok oldu hatırHer nereye gitsem konu paradırBunları gördükçe ruhum daralırBu dert iflahsız beni batırırBilirim maddiyat hayat kanıdırAşırıya kapılan ruh hastasıdırTıp buna çare bulamamıştırİhtiyaç fazlası deliye yaraşırDünyanın malı dünyada kalırToplumda aranan,sevgi hatırKazancınla yetin helalındırHarama kaçarsan,seni batırır 28.08.1998 Nurettin ESER Paramız kıttı,yüreklerimiz zenginBirbirimize bağlıyız,etmişiz yeminRuhlarımız anlaşır,ince ve derinDelikanlılık yolunda İstanbul bizim Zalim kabadayılar bir bir yok oldularGerçek delikanlı karşısında duramadılarİstanbul’u titretmişler uzun zamanlarKaba kuvvetle sindirmişler nice yıllar Gördüler karşılarında biz delikanlılarıŞaşırdılar ne edip ne yapacaklarınıAnladılar polisten de fayda olmadığınıKimi araziye uydu,kimi Avrupaya kaçtı Arkadaşımıza da başlık yakışıyorduAğzına alkolün zerresini koymuyorduHele garipleri kollaması yok muOnun bu huyları bizi mest ediyordu Yavaş yavaş,sağlam adım ilerliyoruzİnsanlığın inceliklerini biliyoruzBir de bunu toplumda tatbik ediyoruzHalk ve polis tarafından seviliyoruz Sene 1976 anarşi her yöreyi sarmışGençlerin kimi sağcı kimi solcu olmuşTuzaklar kurulmuş,beyinler yıkanmışBirbirine saldırıyor,sanki kudurmuş Biz hemen toplanıp karar aldıkSiyasi konulara bulaşmayacaktıkBulaşan kimseye vermedik salıkBizler aslında sosyal demokrattık Arkadaşımızı beş yılda kral yaptıkKolay değildir bu yollarda krallıkO da hakkını veriyor,inkar yanlışBaşladı para akmaya,çoğaldı arpalık Paranın çokluğundan sallandı krallıkPis para,adi para derken geldi ağalıkİlk değişikliklere evlerden başlandıBu da yarattı bizler de acaip şaşkınlık Daha sonra başladı arkadaş kıyımıYetmedi arkadaşa delikanlı krallığıYavaş yavaş ekarte etti dostlarınıDaha olmadı ilan etti kabadayılığını Para gücünü buldu,kabadayılığa soyunduArkadaşlarına hor baktı,yanından kovduEtrafına yağcılarla,dalkavuk dolduUtanmayı kaldırmak için eroin içiyordu Bu durumları yakinen hep seyrettimMaddi olarak kendine bağlı değildimBu yüzden dostluğu devam ettirdimŞaşkındım yok oldu gençlik idealim Bir insan bu derece değişebilir miydiO mertlik duyguları hani nereye gittiHayretle izledim aklım ermediAmaç para ve şöhretse zaten kendinindi Nalıncı keseri gibi hep yonttu kendineOndan bir şey talep etmek kimin haddineNasıl uğrayabildi bu derece değişimeAnlayabilmek için gidiyorum hep peşine Sonunda onun zavallı olduğunu anladımDünya malına değer verdiğini saptadımHer hareketinin sahteliğini yakaladımNe yalan söyleyim ki ben de geç anladım Arkadaş beni yeterince tanımıyorduKendini herkesten akıllı sanıyorduYakınlarını,çevresini kandırıyorduBilmiyor ki aldanan kendi oluyordu Nereden bilsin ki ben amatör yazarımYaşar görürüm sonra notumu tutarımİçimde dert taşımam,kağıda yazarımBir gün gelir onları tarih yaparım Bizden sonrada yaşayacak nesillerBenzeri yaşam devam edecek senelerGençlere bir şey verebilirsem eğerBana huzur verir kabrimde ki yer Dünya malı dünyada kalır derlerBiraz düşününce doğru söz ederlerMadde hırsı nereye kadar giderSonuçta böceğe yem olur bedenler İnsan sevgisine hep değer verdimBazılarını ayarından fazla sevdimBunun acılarını inleyerek çektimYinede insanları sevmeden edemedim 18-5-1993. Nurettin ESER
